Wskaźnik EMV to skrót od Ease of Movement. Wyliczany jest on w oparciu o zmianę ceny oraz wolumen obrotu. Twórcą tego wskaźnika był Richard Arms, który starał się zebrać w jednym miejscu zmianę momentum oraz wolumenu. Owocem prac było powstanie EMV. Jak sama nazwa sugeruje, wskaźnik EMV ma pomóc w określeniu, czy cena akcji zmienia się w „łatwy sposób”, czy trudny.
Kiedy EMV przyjmuje wartości dodatnie, ceny rosną relatywnie swobodnie (zwiększenie prawdopodobieństwa wzrostów). Natomiast, gdy wartości EMV są ujemne, ceny spadają relatywnie swobodnie (duże prawdopodobieństwo spadków). Swoboda oznacza, że do wygenerowania wzrostów, bądź spadków nie potrzeba dużego wolumenu.
Wartości w okolicy zera oznaczają, że albo są bardzo małe ruchy cen, albo niewielki ruch cen odbywa się przy dużym wolumenie. Oznacza to akumulację (w trendzie spadkowym), albo dystrybucję (w trendzie wzrostowym).
Klasyczny sygnał kupna jest generowany w sytuacji, kiedy wykres wskaźnika przebija „od dołu” linię graniczną (0). W przypadku przebicia poziomu zero „od góry”, pojawia się sygnał sprzedaży.
Jak wyliczany jest wskaźnik EMV
Jednak zanim zacznie się analiza wskaźnika, warto się zastanowić jak jest on wyliczany. Uproszczony wzór wygląda następująco: od dzisiejszej średniej należy odjąć średnią wczorajszą, a następnie podzielić przez Box ratio. Wspomniane Box ratio wyliczane jest następująco:(Wolumen/Skala)/(Maksimum – minimum).
Skala natomiast z reguły przyjmuje wartości od 1000 do 1 000 000 000, w zależności od średniego wolumenu na spółce.
EMV jest to więc typowy wskaźnik ważony wolumenem. Z racji tego, że wolumen odgrywa istotną rolę we wskaźniku EMV, nie należy stosować go na spółkach o niewielkiej płynności oraz na instrumentach, które nie mają scentralizowanego sposobu liczenia wolumenu (np. rynek walutowy).
Znaczny wzrost wskaźnika EMV oznacza, że ruch wzrostowy odbył się przy użyciu “względnie” niewielkiego wolumenu, albo sam ruch cenowy był nietypowo wysoki. Należy jednak pamiętać, że w poszczególne dni wolumen będzie “naturalnie” powyżej średniej. W przypadku spółek notowanych na giełdzie papierów wartościowych są to dni publikowania raportów okresowych spółek (kwartalne, roczne). Inną informacją, która może mieć wpływ na wolumen jest ogłoszenie przejęcia, albo bardzo ważne dane makroekonomiczne.
Pierwsze wnioski z zastosowania wskaźnika są bardzo proste. Wzrost powyżej 0 jest bardzo dobrym prognostykiem dla byków. Im wyższy wskaźnik, tym “łatwiej” bykom jest zdobywać kolejne maksima trendu. Rozpoczęcie spadku EMV jest z kolei oznaką słabości byków. Jeśli Easy of Movement spadnie poniżej 0, to sytuację kontrolują niedźwiedzie.
Aby wygładzić wskaźnik czasami stosuje się średnią z wartości uzyskiwanych przez EMV. W takiej sytuacji mowa jest o wskaźniku EMVA. Wadą takiego rozwiązania, jest taka sama jak w przypadku każdej średniej: opóźnienie wskaźnika względem zmian cen.
Ciekawym przykładem jest czekanie na osiągnięcie przez wskaźnik wartości skrajnie niskich. Widać to np. 21 września, kiedy wskaźnik EMV znajdował się poniżej poziomu -50. W efekcie panowała na kursie Microsoft “panika sprzedaży”. Jak widać po naruszeniu poziomu 200$, nastąpiło wzrostowe odreagowanie.
Strategie w oparciu o wskaźnik EMV i EMVA
Easy of Movement może być wykorzystywany zarówno jako jeden z “filtrów” w strategii, jak i jego główny komponent. Jak już wspomniano, punktem granicznym jest 0. Jest to sytuacja kiedy, albo nie następuje znaczna zmiana ceny (w górę lub w dół), albo kiedy wzrost, lub spadek został wygenerowany poprzez bardzo duży wolumen. Poniżej znajdują się przedstawione podstawowe sygnały przy użyciu wskaźników EMV i EMVA:
- sygnał kupna powstaje w sytuacji kiedy EMV lub EMVA przebija “od dołu” poziom 0,
- czas na sprzedaż pojawia się kiedy EMV lub EMVA przebija “od góry” poziom 0,
- kiedy EMV przecina EMVA “od dołu” pojawia się sygnał do zakupu,
- w sytuacji przebicia przez EMV “od góry” EMVA przewagę ma strona podażowa.
Podsumowanie
Wskaźnik EMV (Easy of Movement) jest typowym indykatorem ważonym wolumenem. Oznacza to, że nie powinno się go stosować na instrumentach o bardzo małym wolumenie. Może być stosowany jako filtr określający siłę trendu, co może pomóc podejmować decyzje. Z racji na czułość wskaźnika na wielkość wolumenu, część traderów preferuje tworzenie średniej ze wskaźnika EMV. Taka średnia nazywa się EMVA, pozwala to uniknąć skoku wskaźnika, np. podczas publikacji wyników finansowych spółek giełdowych.
Powiązane wpisy:
Wskaźnik DMI (Directional Movement Index) – jak działa? 
Wskaźnik TRIX (Trix Index) – jak działa? Wskaźnik ACC (Acceleration) – jak działa? 
Wskaźnik ADX – jak działa? 
Wskaźnik zmiany ROC – czym jest i jak działa? 
Wskaźnik DeMarker (DeM) – czym jest i jak działa? 
Wskaźnik Williams Percent Range (%R) – jak działa? 
Wskaźnik Momentum (MOM) – czym jest i jak działa? 
Wskaźnik CCI – interpretacja i prawidłowe zastosowanie Wskaźnik zmienności ATR – czym jest?
