W poprzednich częściach cyklu o analizie technicznej scharakteryzowano trend spadkowy oraz wzrostowy. W tym artykule odpowiemy na pytanie: co to jest trend boczny? Najprostszą definicją jest taka sytuacja rynkowa, kiedy strona popytowa i podażowa znajdują się we względnej równowadze. W takiej sytuacji następuje konsolidacja notowań, którą można również nazwać trendem horyzontalnym.
Trend boczny – strefa konsolidacji
Podczas trendu bocznego kurs instrumentu finansowego porusza się wewnątrz strefy konsolidacji. Strefa ta jest wyznaczana między wsparciem oraz oporem. Przykładem trendu bocznego jest zachowanie kursu Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa (PGN) między sierpniem 2011, a wrześniem 2012 roku. W tym czasie kurs poruszał się między poziomem 3,65 zł, a 4,18 zł.
Podczas zbliżania kursu w okolice 3,65 zł wzrastał popyt na akcje spółki a posiadacze krótkich pozycji redukowali swoją ekspozycję. Powodowało to zatrzymanie się spadków. Po konsolidacji w okolicy wsparcia następowała wzrostowa korekta. W przypadku zbliżania kursu w okolice górnego ograniczenia konsolidacji, posiadacze długich pozycji zaczynali zamykać swoje pozycje. Z kolei dojście w okolice oporu wykorzystywali również grający na spadki, którzy zaczęli otwierać pozycje.
Trend boczny – fałszywe wybicia
Podczas trendu horyzontalnego bardzo często dochodzi do fałszywych wybić. Jest to sytuacja kiedy kurs instrumentu finansowego wybija się ze strefy konsolidacji. Jednak zamiast oddalać się od obszaru konsolidacji następuje szybki powrót do trendu bocznego.
Fałszywe wybicie oporu
Jest to sytuacja, kiedy popyt doprowadza do przebicia oporu. Pod ruch podłączają się traderzy stosujący strategie podążania za trendem. W efekcie następuje dynamiczny ruch w górę. Po pewnym czasie popyt wyczerpuje się. Zaczyna się zamykanie otwartych długich pozycji, co zwiększa presję na cenę. Następuje powrót do trendu bocznego. Przykładem jest zachowanie się kursu PGNiG. 13 grudnia 2011 roku nastąpiło przebicie górnego ograniczenia konsolidacji. Po chwilowej kontynuacji wzrostu (4,39 zł) nastąpiła spadkowa korekta, która doprowadziła do powrotu do wewnątrz konsolidacji.
Fałszywe wybicie wsparcia
Jest to sytuacja, w której następuje przebicie dolnego ograniczenia konsolidacji. Po jego przełamaniu, do trendu dołączają się traderzy grający z trendem. Po chwilowym spadku kursu następuje zatrzymanie spadków. Zamykanie krótkich pozycji powoduje presję na wzrost cen. W efekcie następuje powrót do obszaru konsolidacji. Przykładem jest zachowanie kursu NOK/SEK (korona norweska do korony szwedzkiej). 30 listopada 2017 roku nastąpiło przełamanie wsparcia na poziomie 1,0122. Po chwilowym spadku (1,0044) nastąpił powrót wewnątrz obszaru konsolidacji.
Trend boczny i kontynuacja trendu
Konsolidacja i powrót do trendu spadkowego
Jest to sytuacja, w której podczas trendu spadkowego następuje konsolidacja. Po jej zakończeniu kurs powraca do trendu spadkowego. Przykładem może być zachowanie kursu NOK/SEK, który po spadku z 1,1275 do 1,0413 pozostał w dwumiesięcznej konsolidacji. Po przebiciu dolnego ograniczenia nastąpił powrót do trendu spadkowego.
W sytuacji konsolidacji podczas trendu spadkowego najlepszym rozwiązaniem jest szukanie miejsca do zajęcia krótkiej pozycji w okolicy górnego ograniczenia trendu horyzontalnego.
Przejście w trend boczny i powrót do trendu wzrostowego
Jest to sytuacja, w której podczas trendu wzrostowego następuje trend horyzontalny. Po jej zakończeniu kurs powraca do wzrostu. Przykładem może być zachowanie kursu MSCI, który po wzroście do 246$ zaczął poruszać się w kilkumiesięcznej konsolidacji. Po przebiciu górnego ograniczenia strefy konsolidacji nastąpił powrót do trendu wzrostowego.
Dobrym pomysłem jest szukanie miejsca do zajęcia długiej pozycji w okolicy dolnego ograniczenia trendu bocznego.
Trend boczny i odwrócenie trendu
Konsolidacja i odwrócenie trendu spadkowego
Jest to sytuacja kiedy po ruchu spadkowym, następuje konsolidacja kursu. Po przebiciu górnego ograniczenia konsolidacji następuje rozpoczęcie nowego impulsu wzrostowego. Jako przykład można podać kurs S&P 500, który po spadku z 2116 pkt. do 1812 pkt. pozostał w konsolidacji. Po przebiciu oporu na poziomie 1950 pkt. nastąpiło rozpoczęcie impulsu wzrostowego.
W przypadku takiej sytuacji dobrym pomysłem jest poczekanie na potwierdzenie wybicia oporu i podłączenie się pod nową falę wzrostową.
Konsolidacja i odwrócenie trendu wzrostowego
Jest to sytuacja kiedy po wzrostach, następuje konsolidacja. Po przebiciu dolnego ograniczenia konsolidacji następuje rozpoczęcie nowego impulsu spadkowego. Jako przykład można podać kurs S&P 500 w 2007 roku. Po przebiciu dolnego ograniczenia konsolidacji (1370) nastąpił nowy trend spadkowy.
W takiej sytuacji niezłym pomysłem jest poczekanie na potwierdzenie wybicia wsparcia i podłączenie się pod nową falę spadkową.
Trend boczny – podsumowanie
Gra podczas trendu horyzontalnego zależy od stosowanej strategii inwestycyjnej. Konsolidacja jest lubiana przez traderów szukających zleceń kupna w okolicach wsparć oraz grających krótko w okolicach oporów. W przypadku traderów stosujących strategię podążania za trendem konsolidacja jest ciężkim okresem. Wynika to z częstych fałszywych wybić, czyli sytuacji, kiedy po przebiciu ważnego oporu lub wsparcia, cena po chwili wraca do obszaru poprzedniej konsolidacji. Powoduje to, że inwestor stosujący strategię „wybiciową” notuje serię stratnych pozycji, co może być dla niego frustrujące.
Otwieranie pozycji
Otwieranie krótkich pozycji
W przypadku konsolidacji zajęcie krótkiej pozycji jest preferowane, jeśli długoterminowy trend jest spadkowy. Można wtedy zakładać, że trend horyzontany jest tylko przerwą przed dalszymi spadkami. W takiej sytuacji dobrym miejscem na otworzenie krótkiej pozycji jest górne ograniczenie trendu horyzontalnego.
Drugim rozwiązaniem jest sytuacja przebicia wsparcia. Transakcje należy zawierać tylko w sytuacji kiedy długoterminowy trend jest spadkowy. Minimalizuje to ryzyko fałszywych wybić.
Otwieranie długich pozycji
W przypadku konsolidacji zajęcie długiej pozycji jest preferowane, jeśli dominujący jest trend wzrostowy. Można wtedy zakładać, że trend boczny jest tylko przerwą przed kolejnymi wzrostami. W takiej sytuacji dobrym miejscem na otworzenie długiej pozycji jest dolne ograniczenie konsolidacji.
Drugim rozwiązaniem jest sytuacja przebicia oporu. Transakcje należy zawierać tylko w sytuacji, kiedy długoterminowy trend jest wzrostowy. Minimalizuje to ryzyko fałszywych wybić.
Zamykanie pozycji
Zamykanie krótkich pozycji
Dobrym miejscem na zamknięcie krótkiej pozycji jest dojcie kursu w okolice dolnego ograniczenia strefy konsolidacji. Jeśli dominuje trend spadkowy warto spojrzeć jak zachowuje się kurs przy wsparciu. Brak reakcji popytu w okolicy wsparcia może oznaczać, że wzrasta szansa na jego przebicie co będzie oznaczać kontynuację trendu spadkowego.
Jeśli dominuje trend wzrostowy to dobrym miejscem na zamknięcie krótkiej pozycji jest dolne ograniczenie trendu bocznego. Innym rozwiązaniem jest zamknięcie krótkiej pozycji w przypadku przebicia górnego ograniczenia konsolidacji.
Zamykanie długich pozycji
Dobrym miejscem na zamknięcie długiej pozycji jest dojście kursu w okolice górnego ograniczenia strefy konsolidacji. Jeśli dominuje trend spadkowy warto spojrzeć jak zachowuje się kurs przy wsparciu. Brak reakcji popytu w okolicy wsparcia może oznaczać, że wzrasta szansa na jego przebicie co będzie oznaczać kontynuację trendu spadkowego. W takiej sytuacji warto zredukować długą pozycję.
Jeśli dominuje trend wzrostowy to należy obserwować zachowanie kursu w okolicy oporu. Słaba reakcja podaży może oznaczać kontynuację trendu wzrostowego. W takiej sytuacji nie należy zamykać pozycji.
Inwestowanie jest ryzykowne. Inwestuj odpowiedzialnie.