Wrappowane tokeny obiecują włączenie w ekosystem DeFi miliardów dolarów, bezczynnie zamrożonych w łańcuchach nie oferujących usług finansowych. Mają one sporo zalet, ale także i swoje wady. Co musimy wiedzieć o opakowywaniu tokenów?
Czym są wrappowane tokeny?
Jednym z głównych problemów krypto jest interoperacyjność. Istnieją dziesiątki sieci blockchain, posługujących się własnymi natywnymi monetami, które nie mogą być używane na innych sieciach. Nawet tysiące Bitcoinów nie pozwolą korzystać z uroków DeFi na Ethereum, póki w jakiś sposób nie przeniesiemy ich na ten blockchain.
Tu właśnie ujawnia się bardzo ważna rola tokenów wrappowanych (opakowanych). Pozwalają one zablokować określoną ilość tokenów na jednym łańcuchu, udostępniając ich równowartość na innym.
Wrappowane tokeny są więc powiązane z wartością oryginalnej kryptowaluty (lub aktywów, takich jak złoto, akcje czy indeksy). Mogą być dzięki temu wykorzystywane na platformach DeFi. Pozwala to na wykorzystanie posiadanych zasobów na różnych łańcuchach bloków, budowanie mostów między sieciami i generalnie wzrost interoperacyjności .
Choć opakowane aktywa najczęściej trafiają na blockchain Ethereum, nie jest on jedyny. Inne łańcuchy bloków, jak Polkadot, Cardano czy Solana, również zaczęły eksperymentować z opakowanymi tokenami, aby ułatwić wszystkim dostęp do aplikacji DeFi.
Brzmi to paradoksalnie, ale ponieważ moneta ETH powstała przed ustanowieniem standardu ERC-20, nie jest ona z nim zgodna. Z tego powodu w protokołach DeFi opartych na Ethereum często używamy ETH „owiniętego” tak, aby być zgodnym z ERC-20 (WETH).
Bez tego się nie da wrappować
Aby wrappowane tokeny działały tak, jak zaplanowano, musi istnieć i współpracować ze sobą kilka elementów. Są to:
- Oryginalny zasób: bazowe aktywo reprezentowane przez opakowany token. Może to być np. Bitcoin, stablecoin, uncja złota czy stokenizowane prawo własności (RWA).
- Powiernik (custodian): podmiot odpowiedzialny za przechowywanie oryginalnych aktywów i wydawanie wrappowanych tokenów. Może to być zaufana instytucja lub – lepiej – zdecentralizowana sieć wielu drobnych węzłów, wspólnie zarządzających skarbcem.
- Smartkontrakty: specyficzne dla blockchain programy z warunkami działania zakodowanymi w łańcuchu bloków. Działają automatycznie i obsługują interakcje między użytkownikami, powiernikami i siecią blockchain.
- Standardy tokenów: zapewniają zestaw reguł (np. ERC-20), obowiązujący przy tworzeniu opakowanych tokenów, co pozwala na ich kompatybilność z różnymi sieciami blockchain.
- Wyrocznie (Oracle): dostarczają smartkontraktom dane z rynku, dzięki czemu opakowany token odzwierciedla wartość oryginalnego zasobu w czasie rzeczywistym.
- Łańcuch bloków: podstawowa infrastruktura, która obsługuje transakcje m.in. wrappowanymi tokenami. Zapewnia mechanizmy bezpieczeństwa i konsensusu, wymagane do wykonywania bezpiecznych transakcji, umożliwia też realizację smartkontraktów.
Jak zapakować token?
Dopiero, kiedy istnieją wszystkie potrzebne elementy, można przystąpić do wrappowania tokena. Procedura wygląda następująco:
- Wybieramy zasób i platformę (powiernika). Musimy zdecydować, który składnik majątku będziemy wrappować, oraz komu wierzymy na tyle, by powierzyć mu swoje tokeny.
- Zdeponowanie aktywów. Wysyłamy oryginalny zasób powiernikowi, on zaś blokuje go na swoim koncie.
- Powiernik wybija na docelowym łańcuchu tokeny o wartości równej zdeponowanym aktywom (minus ew. opłata).
- Wybite aktywa (wrapped tokens) są przesyłane na podany adres portfela.
Teraz użytkownicy mogą dowolnie dysponować swoimi aktywami, wykorzystując je do handlu czy lendingu kryptowalut na DeFi.
Jeśli użytkownik chce odzyskać oryginalny zasób, proces jest odwrotny do opisanego powyżej. Odsyła on opakowane tokeny z powrotem na adres powiernika, podając wymagane informacje. Powiernik spala tokeny i wysyła równą im ilość oryginalnego zasobu na adres użytkownika.
Kwestie bezpieczeństwa
Jak każda transakcja finansowa, wrappowanie tokenów nie jest pozbawiona ryzyka. Największe problemy to:
Ryzyko uczciwości kontrahenta
Jest to najpoważniejsze wyzwanie związane z wrappowaniem tokenów. W większości wypadków musimy zaufać powiernikowi, że będzie bezpiecznie przechowywał nasze aktywa oraz wydawał opakowane tokeny w ilości im odpowiadającej.
Nieuczciwy powiernik może zarówno przechwycić nasze środki, jak i np. wybić 10 razy więcej opakowanych tokenów, niż pozwalają na to zgromadzone rezerwy. Oczywiście wyjdzie to na jaw, do tego czasu może on jednak ulotnić się wraz z wyłudzonymi aktywami.
Z tego powodu najbezpieczniejsze są usługi zapewniane przez maksymalnie zdecentralizowaną sieć, gdzie żadna akcja nie może zostać przeprowadzona bez zgody większości węzłów, kontrolowanych przez różne podmioty (dlcBTC, iBTC, sBTC).
W każdym wypadku niezbędna jest ocena reputacji i historii działalności powiernika, z którego usług chcemy skorzystać.
Inne ryzyka wrappowania tokenów
- Centralizacja usług: nawet uczciwy powiernik może zagrażać bezpieczeństwu naszych aktywów, jeśli działa on jako scentralizowana instytucja. Stwarza ryzyko pojedynczego punktu awarii oraz potencjalnej cenzury. W najgorszym wypadku jego upadek może sprowadzić wartość emitowanych przez niego tokenów do zera.
- Luki w zabezpieczeniach: skoro wrappowane tokeny opierają się na smartkontraktach, są one podatne na wykorzystanie luk w ich kodzie. Tak było w przypadku ataku na Badger DAO.
- Ryzyko regulacyjne: krypto nie jest regulowane tak, jak sektor bankowy, może się to jednak zmienić. Z tego powodu tokeny wrappowane mogą być podatne na spadek wartości, powodowany decyzjami nadzoru finansowego.
Mosty służące przenoszeniu tokenów są często atakowane przez hakerów. Jeśli zamierzasz opakowywać tokeny w dużych ilościach, pomyśl o ubezpieczeniu swoich kryptowalut.
Zalety i wady opakowanych tokenów
Silne strony
- interoperacyjność, oznaczająca zanik barier między blockchainami
- zwiększenie płynności Ethereum poprzez udostępnienie monet z innych blockchainów
- odblokowanie potencjału monet w ekosystemach bez sektora zdecentralizowanych finansów
- wysoka opłacalność używania Bitcoina jako zabezpieczenia na DeFi
Słabe strony
- wszystkie ryzyka, omówione wcześniej
- opłaty za konwersję, niezbędne do wrappowania tokenów
- różnica w wycenie aktywów opakowanych i natywnych (przy niestabilnym rynku)
- pakowanie tokenów wymaga posiadania odpowiedniej wiedzy
Najpopularniejsze wrappowane tokeny
Jest ich sporo, jednak tylko kilka ma naprawdę silną pozycję.
- Wrapped Bitcoin (WBTC) to projekt oparty na DAO, którego głównymi członkami są protokoły Kyber, Ren i BitGo. DAO zarządza wybijaniem i spalaniem WBTC, a także współpracą z użytkownikami i powiernikami. WBTC jest tokenem ERC-20 i zdobył status integralnej części różnych platform DeFi.
Bezpieczeństwo: z jednej strony WBTC bezproblemowo działa już od kilku lat i przetworzył tokeny o wartości miliardów dolarów. Z drugiej: choć powierzone BTC są przechowywane przez kilkunastu depozytariuszy, największym z nich jest BitGo, którego ew. upadek byłby ogromnym wstrząsem dla systemu. - Wrapped ETH (WETH) to tokenizowana wersja ETH wprowadzona, aby umożliwić płynną interakcję między ETH a ERC-20. Jest kompatybilna z aplikacjami DeFi, opierającymi się na tym standardzie (zwykłego ETH nie obsługują np. pule płynności Uniswap czy Balancer).
Bezpieczeństwo: zależy, czy używamy WETH na blockchainie Ethereum, czy poza nim. Na Ethereum WETH jest bezpieczny praktycznie tak samo jak oryginalna moneta, gdyż opiera się na natywnych smartkontraktach. Poza ekosystemem, np. na Polygon, jego bezpieczeństwo zależy zarówno od solidności samego łańcucha, jak i mostu, który blokuje WETH ma Ethereum i uwalnia na łańcuchu docelowym. - CBETH oraz WBETH to tokenizowane wersje ETH stworzone odpowiednio przez Coinbase i Binance. Reprezentują 1 ETH stakowane na tych giełdach plus naliczone nagrody za stakowanie. Tokeny te są akceptowane przez platformy DeFi w rodzaju Curve czy Aave.
Bezpieczeństwo: w oczywisty sposób związany z kondycją tych giełd. Dopóki wszystko gra, nie ma powodów do obaw. Wystarczą jednak plotki o ich kłopotach, by cena natywnego ETH rozjechała się z ceną opakowanego. W mało prawdopodobnym scenariuszu upadku którejś giełdy, wartość emitowanego przez nią tokena może spaść do zera.
Obok tych najważniejszych, występuje także wiele innych opakowanych tokenów: Wrapped Centrifuge (WCFG), Wrapped NXM (WNXM) czy Wrapped BNB (WBNB), jednak ich zastosowanie jest znacznie bardziej niszowe.
Wrappowane tokeny powstały w celu zwiększenia elastyczności sieci i ułatwienia przenoszenia wartości między blockchainami. Choć radzą sobie z tym nieźle, nie są tak bezpieczne jak oryginalne monety. Konkluzja jest więc jasna: długotrwałe przechowywanie wartości tylko w monetach sieci natywnej, tokeny opakowane świetnie nadają się do osiągania celów krótkoterminowych.
Najczęściej zadawane pytania (FAQ)
Czym są wrapped tokens?
Wrappowane tokeny to zasoby cyfrowe, które reprezentują wartość kryptowaluty z innego łańcucha bloków lub zapisanej w innym standardzie.
Czym różni się ETH od WETH?
WETH jest wrappowaną (opakowaną, owiniętą) wersją ETH. Zwiększa użyteczność oryginalnej monety, pozwalając na jej szersze użycie na DeFI.
Co to jest wrapped Bitcoin?
Jest to odpowiednik BTC na łańcuchu bloków Ethereum, zapisany w formacie ERC-20. Jest przedmiotem obrotu na DEX oraz wykorzystywany jako zabezpieczenie na platformach pożyczkowych.
Czy opakowane tokeny są ryzykowne?
Różne tokeny opakowane mają różny stopień bezpieczeństwa. Za bezpieczne można uznać WETH pod warunkiem, że funkcjonują w sieci Ethereum.
Inwestowanie jest ryzykowne. Inwestuj odpowiedzialnie.